Zabytkowe wille

Nałęczów znany jest również z willowej zabudowy. Niektóre wille powstały z początkiem Zakładu Leczniczego oraz w czasach, kiedy w Nałęczowie bywali i tworzyli m.in.: Zofia Nałkowska, Henryk Sienkiewicz, Stanisław Przybyszewski, Stanisław Witkiewicz, Stefan Żeromski, Bolesław Prus, Michał Elwiro Andriolli, Ewa Szelburg-Zarembina.
    przy ul. Armatnia Góra
       - Borowianka - z początku XX w., styl szwajcarski. Drewniana z poddaszem, bogato ornamentowanymi werandami i dwuspadowym dachem.
       - Oktawia - z 1880 r., styl szwajcarski. Obszerne werandy, stylowo rzeźbiony szczyt, ornamentowane nadokienniki i balustrady. Należała do żony Stefana Żeromskiego – Oktawii z Radziwiłłowiczów primo voto Rodkiewicz.
        - Podgórze - z lat 1882-85, styl szwajcarski. 4 części o różnej wysokości. Ornamentowane werandy i wysoka podmurówka, najwyższa część willi zakończona loggią.
        - Ukraina - z 1894 r., w stylu włoskim. Do wybuchu II wojny światowej mieściła pensjonat, w którym urządzano bale i dancingi.
    przy ul. Głębocznica
       

Brzozy - projekt Jana Koszyc-Witkiewicza, wzniesiona w 1908. Otoczona parkiem. Pierwszym właścicielem willi był Wacław Łypacewicz (1871 - 1951) znany warszawski adwokat i działacz społeczny, pierwszy prezes Towarzystwa Przyjaciół Nałęczowa. Przed II Wojną Światową odbywały się w niej zebrania masonerii[potrzebne źródło]. Podczas II Wojny Światowej przed tą willą odbywały się przysięgi partyzantów.
    przy al. Lipowej
        - Aniela - z ok. 1925 r. Obecnie mieści Krajowy Ośrodek Apostolstwa Ruchu Trzeźwości im. św. Maksymiliana Kolbe. Przed willą - posąg świętego.
        - Doktorska - z 1914 r., projekt Stefana Stępkowskiego.
        - Mazowsze (dawniej Pod Jesionem) - z końca XIX w., styl szwajcarski. Część piętrowa i parterowa, balkon, ganek i bogato ornamentowane werandy.
        - Nagórskich - z końca XIX w., projekt Adama Nagórskiego i Michała Górskiego.
        - Nagórze - z końca XIX w., kilka bogato zdobionych werand. 3 części: środkowa parterowa i boczne piętrowe (wszystkie z dwuspadowymi dachami).
        - Raj (dawniej Babin) - z lat '20 XX w. Siedziba Państwowego Liceum Technik Plastycznych w latach 1950-66, a do 1987 r. - internat męski tej szkoły.
        - Tolin - willa dr Józefa Talko z 1882 r. Piętrowa, podpiwniczona, otoczona ogrodem. Interesujące zwieńczenie fasady oraz gzymsy: międzykondygnacyjny i dachowy.
        - Ustronie (dawniej Róża) - z 1893 r., styl szwajcarski. 2 części: parterowa i piętrowa, weranda ze stylizowaną balustradą.
        - Zofijówka - z lat 1890-93. Posiada 2 wieże z iglicami, część piętrową z balkonem i parterową - z werandą.
        - Pod Kraszewskim W I poł. XXw. mieściła się w niej Izba Porodowa.
    przy ul. 1 Maja
        - Gioia - z 1927 r., projekt architektoniczny Franciszka Papiewskiego i Bohdana Kelles-Krauze. Przed II Wojną Światową była własnością Jadwigi z Salkowskich Beckowej, żony ministra Józefa Becka
    przy ul. Paderewskiego
        - Czekoladka - z 1926, w stylu zakopiańskim. Parterowa, na wysokiej podmurówce, z dwuspadowym dachem, poddaszem, 3 balkonami, zabudowaną werandą i gankiem.
    przy ul. Poniatowskiego
        - Marianówka - z przełomu XIX i XX w., projekt Edmunda Judyckiego. W latach 1950-60 mieściła internat Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych.

Źródło: wikipedia