Książenice to wioska leżąca na południowy wschód od Warszawy, w powiecie grodziskim, w gminie Grodzisk Mazowiecki. Pierwsze wzmianki pochodzą z roku 1565, z dokumentu pod nazwą "Lustracja województwa mazowieckiego" jako część ziem królewskich będących w dzierżawie biskupa płockiew Andrzeja Noskwowskiego. Po trzecim rozbiorze Polski wioska została włączona do Prus Południowych, stając się w ten sposób własnością rządu Prus. Kolejnym właścicielem został Johann Heinrich Gottfried Goldbeck, aby następnie, w 1804 roku, odsprzedać je Janowi Nepomucenowi Świdzińskiemu. Jednak i ten właściciel nie był nim długo, ponieważ kupili je Marylscy z herbu Ostoja (Piotr wraz z żoną). Po śmierci Piotra w 1829 roku wieś stała się własnością jego syna, Eustachego Anastazego Józefa Marylskiego. Napisał on w tejże wsi książkę: „Wspomnienia zgonu zasłużonych w narodzie Polaków”. Z początkiem XX wieku wieś znów zmieniła właściciela, tym razem był nim Jerzy Rozwadowski. W czasie wojny był członkiem ZW i AK, po wyzwoleniu z niemieckiej okupacji wyemigrował do Kanady. Po wojnie majątek został upaństwowiony i przekształcony w PGR.