Morskie Oko

Morskie Oko jest kolejnym „cudem” podhalańskiej przyrody. Jest to największe jezior w Tatrach, usytuowane w Dolinie Rybiego Potoku. Liczy sobie niecałe 35 ha, a w najgłębszym punkcie osiąga głębokość 50m. Co ciekawe należy do nielicznych tatrzańskich jezior w którym żyją ryby (głównie pstrągi), dlatego też kiedyś nazywane było Rybim Stawem. Woda do Morskiego Oka spływa z dwóch potoków. Są to Czarnostawiański Potok i Czarnostawiańska Siklawa. Nieopodal Morskiego Oka stoi schronisko, które jest często miejscem wyjściowym dla turystów, udających się na wyprawy w te okolice, szczególnie dla tych, którzy pragną zdobyć Rysy. Najwyższy szczyt polskich Tatr jest doskonale widoczny znad Morskiego Oka.  Schronisko im Stanisława Staszica to jedno z najstarszych tatrzańskich schronisk. Jezioro dookoła porośnięte jest kosodrzewiną, a także limbami. Brzeg natomiast porośnięty jest niezwykle rzadkimi roślinami np. wełnianeczką alpejską czy turzyco skąpo kwiatową.

Pierwsze informacje o Morskim Oku pochodzą z XVI wieku.  Na przełomie wieków było własnością prywatną Emanuela Homolacsa, a później Władysława Zamoyskiego. Od lat 30-tych XX wieku należy do państwa Polskiego.

Co ciekawe z Morskim Okiem wiąże się wiele legend i podań góralskich. Wg jednego z nich jest ono bezdennym jeziorem i posiada ukryte połączenie z Morzem Adriatyckim. Dowodami dla tej tezy miały być wyłowione z jeziora butelka z listem i kufer z kosztownościami, które poszły na dno razem ze statkiem, który zatonął na Adriatyku.

Niezaprzeczalnym jednak faktem jest, że Morskie Oko to miejsce przepiękne szczególnie dla amatorów górskich wycieczek i tych co potrafią zachwycić się pięknem natury. Na pewno nie może zabraknąć tego punktu na naszej trasie po Podhalu. Do Morskiego Oka można dojść pieszo, dla osób które nie do końca lubią długie piesze wycieczki istnieje możliwość dojechania prawie pod samo schronisko dorożką.