Osieczna to miasto w powiecie leszczyńskim nad Jeziorem Łoniewskim. Leży na południowym krańcu Pojezierza Krzywińskiego w rejonie urozmaiconym wzgórzami moreny dennej. Przez miasto przepływa rzeka Samica. Tzw. ostańce, z których najwyższy nazywany jest Górą Jadwigi, powodują, że tutejszy krajobraz jest bardzo ciekawy. Osieczna otoczona jest przez pola, łąki, mokradła oraz lasy liściaste i iglaste.
Nie jest znane pochodzenie nazwy miasta. Legenda głosi, że kiedyś rycerz Wojna miał tu osadę, którą od jego imienia nazwano Wojnowo. Za czasów jego wnuka na osadę napadli Husyci i w ostatniej chwili napadnięci dostali pomoc od Bożywoja z Kąkolewa. Na widok pomocy głośno krzyczeli: Odsiecz!!! I stąd powstała nazwa miasta. Aby nie zaginęła pamięć o rycerzu Wojnie, pobliską wioskę nazwano Wojnowice. Edward Raczyński z Rogalina też wywodził nazwę miasta od słowa odsiecz, ale miało to być spowodowane tym, że właściciele Osiecznej przybywali z pomocą sąsiadom atakowanym przez złego dziedzica Koźmina.
W XVI wieku przybyli tu niemieccy osadnicy nazywali miasto Storchnest, czyli Bocianie Gniazdo, bo było dużo mniejsze od miast niemieckich, a w okolicy było dużo bocianów. Ta nazwa przetrwała aż do 1919 roku, potem miasto tak nazywało się w czasie Ii wojny światowej. W piśmiennictwie spotykane są różne formy nazwy Osieczna.
Najstarsze ślady osadnictwa pochodzą z okresu średniej epoki kamiennej. W epoce brązu przybyli tu Słowianie, którzy zasymilowali miejscowych Wenedów. Z okresu IX-XI wieku pochodzą dwa grodziska. Znaleziska archeologiczne świadczą o ciągłości zamieszkania na tym terenie. Najbardziej zagadkowym znaleziskiem jest miecz z XIII wieku, wyłowiony z jeziora. Na mieczu jest rysunek głowy króla w koronie. W Polsce znanych jest tylko pięć mieczy tego typu, należy do nich Szczerbiec. Nie wiadomo kiedy i dlaczego tak cenny miecz znalazł się w Jeziorze Łoniewskim.
Nie zachowały się żadne dokumenty świadczące o lokacji miasta. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1393 roku. W tym dokumencie i późniejszych autorzy powołują się na nieznane nam dokumenty i fakty, z których wynika, że najpóźniejsza data otrzymania praw miejskich to 1370 rok. W datowaniu nie pomaga układ urbanistyczny starego miasta, ponieważ nie ma on charakterystycznych cech dla jakiegoś okresu, ale został dostosowany do warunków naturalnych urozmaiconego terenu. Było to położenie obronne, do miasta prowadziły trzy bramy.
Zabudowa była drewniana i często wybuchały tam pożary. Miasto należało najpierw do rodu Borków, potem do Osieckich, Górków, Przyjemskich, Opalińskich, Mycielskich, Skoroszewskich, potem do Bonawentury Gajewskiego i Banku w Berlinie. W późniejszych latach właścicielami były rody von Paschke, Goeppner, Dobielińscy , von Helldorf i von Heydebrandt. W 1919 roku powstańcy wielkopolscy wygrali tu tzw bitwę pod wiatrakami.
W Osiecznej zachowało się wiele zabytków świadczących o bogatej historii miasta, które warto zobaczyć.