12 km na południe od Wieliczki, w dolinie rzeki Raby, leży leży miasto Dobczyce. Legendarne początki miasta mówią o rycerzu Dobku z czasów Mieszka I, ale pierwsza pisana wzmianka o Dobczycach pochodzi z 1225 roku, istniała już tu wówczas parafia. Z I poł. XIII wieku pochodzi najstarsza część tutejszego zamku, ale wiadomo, że wcześniej istniały umocnienia drewniane. W 1311 roku przebywał tu Władysław Łokietek w czasie buntu wójta Alberta. za uzyskaną wówczas od miasta pomoc Kazimierz Wielki nadał Dobczycom liczne przywileje. Zamek dobczycki został rozbudowany. W latach 1378-1417 dzierżawcami starostwa dobczyckiego byli Mikołaj Wierzynek i Klemens z Moskarzewa. W 1390 roku Władysław Jagiełło nakazał konserwację zamku i w 1398 roku przebywał tu z żoną Jadwigą. Za czasów Kazimierza Jagiellończyka pod okiem Jana Długosza pobierali tu nauki królewscy synowie Zygmunt, Aleksander, Władysław, Jan, Fryderyk i Kazimierz, który po nieudanej wyprawie na Węgry wrócił tu na kontemplacje. Po beatyfikacji stał się patronem Ziemi Dobczyckiej. Od 1443 roku istniała szkoła parafialna. Rozwijał się handel i rzemiosło, wywożono stąd chmiel, suszone owoce, gorzałkę, skóry i płody rolne. W 1585 roku Stefan Batory przekazał Dobczyce za sporą sumę Sebastianowi Lubomirskiemu. W latach 1590-1594 przebudowano zamek na renesansową rezydencję. Rezydująca tu Zofia z Ostrogskich Lubomirska kazała m.in. wybudować kaplicę i wykuć studnię. W 1611 roku odbyło się tu huczne wesele Barbary Lubomirskiej i Jana Zebrzydowskiego. W 1649 roku Dobczyce przejął ród Jordanów. W okresie potopu szwedzkiego zamek został dwa razy najechany przez wojska szwedzkie i raz przez oddziały Rakoczego. W 1782 roku zamek został opuszczony, rozpoczęła się rozbiórka murów, a część zamku się osunęła.
Od 1768 roku miasto zaczęło się przenosic spod zamku w dolinę Raby. Zbudowano rynek w kształcie ulicówki, powstał Sąd Grodzki, Straż Pożarna, notariat czy Stowarzyszenie Pożyczkowe i Oszczędnościowe Wzajemna Pomoc. W 1896 roku dokonano regulacji Raby i wybudowano drewniany most. W roku 1900 objęto ochrona ruiny zamku i rozpoczęto prace archeologiczne i zabezpieczające. W 1960 roku podjęto kolejne prace archeologiczne, a w1964 roku otwarto muzeum. Obok znajduje się skansen budownictwa ludowego. Warto zwiedzić XIX-wieczny kościól pw.św. Jana Chrzciciela, są tam piękne drewniane ołtarze i inne ciekawe wypsażenie. Obok kościoła jest zabytkowa dzwonnica, środkowy dzwon "Jan" pochodzi z 1504 roku. Wiktorię wiedeńską upamiętnia lipa Marysieńka z 1683 roku, obecnie jest pomnikiem przyrody. Zachowały się fragmenty murów miejskich z bramą wjazdową. Cmentarz Jeleniec jest pomnikiem Konfederatów Barskich. W kościele pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Rynku jest Pieta z warsztatu Wita Stwosza, dwie zabytkowe chrzcielnice i ciekawa polichromia. Natomiast tutejszy skarb odnaleziono w II poł. XVIII wieku, gdy zamkowa piuastunka uderzyłą kluczami w mur odsłaniając skrytkę z naczyniem pełnym monet i klejnotów. Późniejsze poszukiwania nie dały już wymiernych efektów.
W Dobczycach można tez wypocząć nad sztucznym zalewem albo przyjechać na coroczny Festiwal szachowy.