Bóbrka, jest wsią położoną w gminie Solina, nad jeziorem Myczkowskim, u podnóża góry Kozieniec (521 m. n.p.m.). Początek miejscowości datuje się na XV w. Bóbrka wielokrotnie zmieniała właścicieli. Władała nią rodzina Kmitów, Skotnickich i wiele innych mniej lub bardziej znanych rodów. W przeszłości wieś wielokrotnie najeżdżana przez Tatarów, Węgrów, a nawet Szwedów. Po każdym najeździe mieszkańcy musieli niemal od podstaw wznosić swe domostwa, bowiem drewnianą zabudowę trawił rozniecany przez najemców ogień. Dziś Bóbrka może odetchnąć z ulgą, bowiem przeżywa co najwyżej najazd turystów, którzy zamiast ognia zostawiają pieniądze, zabierając ze sobą jedynie wspaniałe wrażenia. Miejscowość dysponuje wspaniałą bazą noclegową, jest tu kilka domów wczasowych, pensjonat, gospodarstwa agroturystyczne oraz wiele pokoje gościnne oraz wiele punktów gastronomicznych. Mimo tragicznej historii we wsi zachowało się wiele zabytków. Jednak zwiedzanie wsi warto zacząć od licznych galerii. Pracownia i Galeria w Domu Twórczym Le-Graż, pracownia rzeźby, bibułakrstwa, i sztuki użytkowej oraz galeria rzeźb przydrożnych to miejsca gdzie swe prace prezentują miejscowi twórcy. Murowany kościół rzymskokatolicki, który powstał na bazie cerkwi wzniesionej tu w latach trzydziestych XX w. Świątynia jest poprzedniczką drewnianej cerkwi, którą rozebrano w 1937r. W tym samym roku postawiono w Bóbrce cerkiew murowaną, w której odbywały się nabożeństwa po II wojnie św., ale w 1947 r. Cerkiew zamieniono na magazyn. Świątynia została zwrócona wiernym w 1957r. i po remoncie służy do dziś wiernym kościoła rzymskokatolickiego. Murowana, przydrożna kapliczka została zbudowana w 1848 r. i kilka razy odnawiana stoi na drodze do Myczkowiec niemal w pierwotnym stanie.
Wieś leży nad jeziorem, więc życie turystyczne skupia się na wodnym akwenie. W miejscowej szkole działa wypożyczalnia sprzętu pływającego. Szlak turystyczny prowadzący z Soliny otacza jezioro Myczkowskie i dalej prowadzi na Kozieniec. Po wejściu na szczyt ujrzymy niemal całą panoramę Bieszczad – lasy, połoniny, poprzecinane potokami i rzekami oraz jeziora to największe bogactwo tych ziem, które najlepiej widać z górskiego szczytu. Po wizycie na Kozieńcu możemy wrócić do Bóbrki i wypoczywać w ciszy i spokoju lub korzystać z dobrodziejstw jeziora. Można również wyruszyć na turystyczne szlaki. Jedna z dróg prowadzi do pobliskich Myczkowiec. Ta wieś jest jedną z najstarszych osad w Bieszczadach, jej założenie datowane jest na 1376 r. Osada z bogatą i zarazem tragiczną historią. Podobnie jak Bóbrka przeżyła najazd Tatarów, Węgrów i rządy sowieckie i pacyfikację banderowskiej UPA. Dalej leśne ścieżki zaprowadzą nas w głąb krainy, gdzie jak głosi legenda, mądry San stoczył śmiertelny bój z Biesem i pomagającym demonowi Czadami. Potyczka zakończyła się śmiercią Sana, ale w walce zginął też Bies, który przeszkadzał ludziom w codziennym życiu. Aby uczcić bohaterskiego wojownika, nazwano jego imieniem najdłuższą rzekę, a krainę Bies/z/czadami.
