Około dwóch godzin drogi samochodem na zachód od Warszawy leży powiat Gostynin. Ziemia o długiej i pradawnej historii, tradycji, pięknych widokach, terenach turystycznych, wypoczynkach. Ludzie są tutaj przyjaźni – ponoć nazwa miasta powiatowego, wywodzi się od słowa ‘gościnność’ – jak widać ta tradycyjna, polska, ma swoje potwierdzenie w nazewnictwie i historii.
Białe to mała wioska leżąca na północ od Gostynina, za Jeziorem Białe, jednym z kilku w okolicy i w połowie odległości między Wisłą a rzeczonym miastem powiatowym. Jeziora te mają pochodzenie lodowcowe, czyli powstały kilkanaście tysięcy lat temu.
W związku z chęcią utrzymania charakterystycznego stanu okolicznej flory i fauny, krajobrazów cześć powiatu Gostynińskiego należy do Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego. Jezioro Białe, o powierzchni 150ha, jest wymarzonym miejscem na odpoczynek w ciszy i spokoju, z kolei wędkarze cenią sobie wody tego jeziora z powodu niezwykłego bogactwa ryb. Ci drudzy również oczekują z reguły, poza dobrym braniem, chwili wytchnienia i zwolnienia biegu życia, więc wszyscy powinni być zadowoleni.
Północ powiatu wykazuje spore zalesienie. Samo Jezioro Białe i wioska otoczone są bezpośrednio polami uprawnymi i lasami, natomiast w dalszej odległości mamy coraz więcej tych drugich. Lasy jak przystało na Mazowsze są iglaste lub mieszane. Spora część tych lasów okazuje się terenem chronionym specjalnymi klauzulami, w związku z zaliczeniem do leśnego kompleksu promocyjnego. Wiąże się to z ukierunkowaniem gospodarki na proekologiczną, utrzymującą drzewostan, między innymi poprzez ograniczenie środków chemicznych.
W związku z takim stanem rzeczy, poza wędkarzami możemy często spotkać w okolicznych lasach i zagajnikach grzybiarzy. Jak wiemy, grzyby wchłaniają wiele substancji chemicznych ze środowiska, lepiej więc zbierać je z terenów takich jak opisywany. Należy zwrócić uwagę na liczne ścieżki i szlaki, na których przebiegu znajdują się miejsca ciekawa dla turysty ze względu na przyrodę, widoki czy wydarzenia historyczne.
Okoliczna rzeźba terenu jest wybitnie nizinna, jak na Polskę przystało, warto jednak wybrać się z Białego kilka kilometrów na zachód, aby ujrzeć kolejną, obok jezior, pozostałość po lodowcu. Jest to tak zwany Oz Gostyniński, czyli wał ziemi, przypominający nasyp kolejowy ciągnie się wzdłuż doliny rzeki Skrwy i ma długość 14 kilometrów i jest chroniony jako rezerwat. Wzdłuż wału i rzeki znajdują się liczne, bogate przyrodniczo, rozlewiska.
Region historycznie ma wiele do zaoferowania, w okolicy sporo jest zabytków architektonicznych. Jednym z nich jest murowany kościół w samym Białem, wybudowany w miejscu starszego, bo z XVII wieku drewnianego kościoła, który spłonął w 1947 roku. Był bogato wyposażony, z kamiennymi fundamentami, dwoma zakrystiami. Obecnie jednym z ciekawszych obiektów do zobaczenia jest obraz Św. Rodziny autorstwa Drapiewskiego, znajdujący się na głównym ołtarzu.
Na wzgórzu ponad miastem znajdował się zamek, który spłonął podczas Potopu Szwedzkiego. Obiekt zasłynął jako miejsce niewoli cara Wasyla Szujskiego i jego rodziny uprowadzonych w 1611 roku.
W okolicy znajduje się mnóstwo gospodarstw agroturystycznych, co znacznie zachęca do wypoczynku w Białym.