Ogród Botaniczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

To niezwykle piękne i malownicze miejsce położone jest w lubelskiej dzielnicy Sławin. Pierwsze postulaty utworzenia tego typu placówki pojawiły się pod koniec II wojny światowej. Profesorowie Motyka i Paszewski byli głównymi inicjatorami tego projektu. Początkowo utworzono na terenie miasteczka uniwersyteckiego  ogród dendrologiczny, który obecnie jest parkiem. Mimo owocnie zakończonych prób pozyskania terenu na ogród, prace przy jego budowie ruszyły dopiero gdy rektorem UMCS-u został Grzegorz Seidler. W połowie lat 60-tych rozpoczęto budowę szklarni, której powierzchnia liczyła blisko 1000 m2 oraz budynku administracyjno-gospodarczego.

Dzień w którym Senat uczelni oficjalnie powołał do życia jednostkę Ogród Botaniczny jako część Katedry Systematyki Roślin uznaje się za początek jego funkcjonowania. Było to 23 lutego 1965 roku. Przez lata swego istnienia ogród ciągle się powiększa i modernizuje, a także powiększa swe zbiory o nowe, niezwykłe rośliny. Przywrócono także dawny urok wysuszonym stawom, co dodatkowo podniosło urok tego pięknego miejsca. Dzięki temu możliwe było utworzenie działu roślin wodnych i bagiennych.  Niestety ciężka zima w 2009 roku spowodowała spore zniszczenia wśród niektórych okazów roślin.

Uniwersytecki Ogród Botaniczny posiada blisko 1600 gatunków drzew oraz krzewów, a także ponad 3000 roślin. W ogrodzie botanicznym znajdują się działy roślin bulwiastych i cebulowych, bagiennych, tropikalnych i subtropikalnych, użytkowych, roślin górskich, ozdobnych, roślin południowej i południowo-wschodniej Europy oraz dział dendrologii i rosarium. Niewątpliwie lubelski ogród botaniczny jest miejscem niezwykłym i pięknym. Wspaniałe krajobrazy, które cieszą oczy zwiedzających i wspaniałe okazy roślin dostarczają zwiedzającym wspaniałych wrażeń.