Kluszkowce są piękną wsią letniskową położoną nad sztucznym zalewem: Jeziorem Czorsztyńskim. Rozciągają się stąd wspaniałe widoki na Pieniny ze szczytem Trzy korony i na Tatry Słowackie. Wieś leży w dolinie potoku Kluszczowianka w paśmie Lubania. Jest ośrodkiem narciarstwa i sportów wodnych. Letnicy odwiedzali ten rejon już od początku XX wieku, ale powstanie Jeziora Czorsztyńskiego znacznie ożywiło ruch turystyczny.
Historia wsi sięga XIII wieku, ale historia mówi więcej o odległym o 3 km zamku w Czorsztynie. Doliną Dunajca biegła granica, pilnowana z polskiego zamku w Czorsztynie i węgierskiego w Nidzicy. Jezioro Czorsztyńskie zmieniło widok i zamki nie leżą już na takiej wysokości, jak kiedyś, chociaż widok nadal jest piękny. Z 1320 roku pochodzi pierwsza wzmianka w dokumentach (akt lokacyjny Kluszkowiec) o warowni Wronin (tak wtedy nazywał się Czorsztyn). Według Jana Długosza w 1421 roku książę Bolesław Wstydliwy z małżonką schronili się tu u kasztelana sądeckigo Piotra Wydżgi przed najazdem tatarskim. Wydżga zaprzedał dusze diabłu, żeby znaleźć złoto. Część zakopał w górach, a resztę przekazał Zakonowi Krzyżackiemu, do którego wstąpił. Problem w tym, że nigdy nie był właścicielem Czorsztyna. Starosta Czorsztyna w latach 1626-1643, Jan Baranowski, był okrutnikiem, który sprzeciwiających się chłopów zrzucał na skały; to miejsce znane jest jako Flaki. Jest legenda o rozbójnikach, którzy napadali na Niemców i dobrych polskich rycerzach. Podobno starostą czorsztyńskim miał być Zawisza Czarny, ale żadne źródła tego nie potwierdzają. Potwierdzają za to pobyty znakomitych gości.
Bywali tu Kazimierz Wielki i Władysław Jagiełło. W 1384 roku zatrzymała się tu Jadwiga w drodze na koronację. Zygmunt Luksemburski miał tu zwrócić Jagielle ogromną pożyczkę, ale tego nie zrobił. Tu Władysław Warneńczyk żegnał się z matką Zofią i bratem Kazimierzem przed wyprawą na Turków. W 1655 roku Jan Kazimierz przekazał skarb koronny, archiwum państwowe i insygnia koronacyjne Jerzemu Lubomirskiemu. W latach 1819-1945 ziemia z ruiną zamku należała do rodu Drohojowskich. Rodzinę oskarżono o niszczenie ruin i w 1869 roku wydali broszurę z odpowiedzią na niesłuszne zarzuty. Prowadzili prywatne prace wykopaliskowe, założyli muzeum, a w 1921 roku utworzyli wokół parku rezerwat, który był początkiem Pienińskiego Parku Narodowego. Endemitem zamkowym jest pszonak pieniński, rośnie tylko tam. W 1651 roku zamek został na krótko opanowany przez grupę zbuntowanych górali popd wodzą Aleksandra Kostki Napierskiego. Do dziś nie wiadomo, jak właściwie się nazywał, kim był i czyje polecenia wykonywał (Chmielnickiego, Rakoczego czy królowej szwedzkiej Krystyny). Zamek był tez inspiracją dla twórców, np. opera Kurpińskiego "Zamek na Czorsztynie" czy "Na skalnym Podhalu" Tetmajera.
Można po prostu aktywnie wypoczywać w Kluszkowcach, jest tu całoroczny ośrodek narciarsko-rekreacyjny Czorsztyn-Ski, są rejsy po jeziorze, spływy Dunajcem, góry czekają na turystów. Jest skansen drewnianych obiektów letniskowych i muzeum etnograficzne.
